Szczep 234 WDH i Z

Komendanci Szczepu

Szczep 234 WDH (starszoharcerski)

dh Andrzej Siwiec 1960-1976
dh Włodzimierz Wałęza 1976-1978
dh. Małgorzata Szymanowska 1978-1979
dh. Maria Wałęza 1979-1980
dh Wiktor Guciora 1980-1981
dh Robert Niewiarowski 1981-1982

Samodzielna drużyna starszoharcerska 234 WDH

dh Tomasz Budziak 1982-1983
dh Robert Gretzynger 1983-1984

Szczep 61 i 234 WDHiZ - komendanci

dh Włodzimierz Wałęza 1984-1986
dh Robert Niewiarowski 1986-1987

Samodzielna drużyna starszoharcerska 234 WDH

dh. Włodzimierz Wałęza 1987-1989

Szczep 234 WDH i Z

dh Włodzimierz Wałęza 1989-1991
dh Grzegorz Urbaniak 1991-2000
dh. Agata Wojciechowska 2000-2004
dh. Agnieszka Krulak 2004-2007
dh Piotr Banasiak 2007-2015
dh. Monika Popławska 2015 - 2022
dh. Julia Sało 2022 - ...

przygotował: hm. Włodzimierz Wałęza

gen. Jarosław Dąbrowski

Dąbrowski Jarosław, pseudonim Łokietek (ur. 13 listopada 1836 w Żytomierzu, zm. 23 maja 1871 w Paryżu), polski działacz niepodległościowy, generał i wódz sił zbrojnych Komuny Paryskiej. Jako młody oficer pełnił służbę w wojsku carskim w Petersburgu, gdzie działał w tajnym Kole Oficerskim. Od 1862 kwatermistrz 4 dywizji stacjonującej w Warszawie. Współpracował z Komitetem Oficerów Rosyjskich. Jako działacz stronnictwa "czerwonych", rozbudował je organizacyjnie. Wszedł w skład Komitetu Miejskiego, późniejszego Centralnego Komitetu Narodowego, jako kierownik wydziału wojskowego mającego za zadanie skoncentrowanie wszystkich praktycznych przygotowań powstańczych, m.in. gromadzenie broni, rozpowszechnianie regulaminów i instrukcji, ćwiczenia wojskowe.

Planował wybuch powstania na czerwiec 1862 i opanowanie przy pomocy oficerów rosyjskich w pierwszym etapie Warszawy oraz Cytadeli Warszawskiej i Modlińskiej wraz z arsenałem broni. Aresztowany w sierpniu 1862 i skazany na 15 lat katorgi. W drodze na Sybir zbiegł i od 1865 przebywał na emigracji we Francji. W 1871 dowódca 11 legionu gwardii narodowej oraz oddziałów broniących w Neuilly przeprawy przez Sekwanę. Stał na czele armii Frontu Zachodniego nad Sekwaną, następnie mianowany został naczelnym wodzem całości wojsk Komuny.

Wiążąc się z Komuną, miał nadzieję na odbudowę przy jej pomocy niepodległej Polski. Zginął na barykadzie w dzielnicy Montmartre podczas walk z wojskami rządowymi.

Drużyny, które kiedyś działały w Szczepie 234

Wkrótce ...